947328_229.jpg (1200×800)

داریوش رفیعی، خواننده برجسته موسیقی سنتی ایران، در ۴ دی ۱۳۰۶ در شهر بم به دنیا آمد. او فرزند لطفعلی رفیعی، نماینده مردم بم در مجلس شورای ملی بود. از دوران کودکی به موسیقی علاقه‌مند بود و پس از گذراندن تحصیلات مقدماتی، به تهران مهاجرت کرد تا در عرصه موسیقی فعالیت کند. در تهران با هنرمندان بزرگی چون مصطفی گرگین‌زاده و مجید وفادار آشنا شد که این آشنایی منجر به ضبط ترانه‌های مشهور مانند «زهره»، «شب انتظار» و «گلنار» شد.

صدای داریوش رفیعی با ویژگی‌هایی چون گرفتگی و شور خاص، او را در میان مخاطبان محبوب کرد. او با جواد بدیع‌زاده نیز همکاری نزدیکی داشت و به‌عنوان عضو دائمی خانواده او شناخته می‌شد. در سال‌های ۱۳۲۷ تا ۱۳۲۹، با حضور مستمر در رادیو ایران توانست جایگاه ویژه‌ای در موسیقی ایران پیدا کند. از جمله آثار ماندگار او می‌توان به «به سوی تو»، «سلسله موی دوست»، «یار نازنین» و «کاروان عمر» اشاره کرد.

متأسفانه، زندگی داریوش رفیعی در اوج شهرت و محبوبیت به‌دلیل اعتیاد و بیماری کزاز به پایان رسید. او در ۲ بهمن ۱۳۳۷، در سن ۳۱ سالگی، در بیمارستان هزار تخت‌خوابی تهران درگذشت و در قبرستان ظهیرالدوله به خاک سپرده شد. مجموعه آثار او با نام «کاروان عمر» در سال ۱۳۸۷ منتشر شد که شامل ترانه‌های معروفی است که همچنان در دل علاقه‌مندان به موسیقی ایرانی جای دارند.